Nuralis
Tereny niczyje => Las => Wątek zaczęty przez: Watriss w Październik 03, 2014, 14:04:31
-
Gdzieś w oddali rośnie Samotny dąb, polane otaczają drzewa, nie daleko przepływa strumieni.
-
Biegła przez las. Stawał się coraz bardziej zarośnięty. Dobrze znała tę okolicę, lecz i tak nie wiedziała teraz gdzie się znajduje. Nagle wbiegła na polanę. Już wiedziała gdzie jest. Neive usiadła pod dębem aby wszystko ochłonąć. Przynajmniej nie muszę nic łowić. W tej chwili przypomniała sobie o sieci którą zostawiła. Nie było słychać niczego oprócz szumu drzew. Jako że była zmęczona postanowiła sobie pospać w cieniu drzewa. Wrócę po sieć później.- Pomyślała. Zmieniła się w człowieka i zasnęła. Nawet nie pomyślała że ktoś może tu przyjść.
-
Wyskoczyła z krzaków, łapiąc w zęby jakiegoś ptaka. Ucieszna zaczęła łakomie pożerać kąsek.
-
Neive zbyt mocno spała aby cokolwiek usłyszeć. Leżała przy drzewie opierając głowę o puszysty szalik.
-
Gdy połknęła ostatnie piórka na ogonie i obwąchała wszystkie które powyrywała upewniając się że nie została nigdzie odrobina mięsa, rozejrzała się. Spostrzegła dziewczynę, nie pewna z kim ma do czynienia podeszła do niej. Widząc że śpi wspięła się na drzewo i usiadła na gałęzi nad nią. Kilka kawałków kory spadło gdy zahaczyła pazurami o gałąź.
-
Dziewczyna usłyszała spadającą korę, ale spokój panująca na polanie nie pozwolił jej na pobudkę. Przekręciła się tylko na drugą stronę.
-
Przyglądała się chwile dziewczynie. Wreszcie znudzona przysnęła lecz wciąż nasłuchiwała.
-
Neive w końcu obudziła się wypoczęta. Czuła się dziwnie. Rozejrzała się ale niczego nie dostrzegła. -Ktoś tu jest?-Powiedziała donośnym głosem. Została przy myśli że nikogo oprócz niej nie ma. Ale? Znowu zaczęła intensywniej myśleć. Ta co chciała ją zabić mogła za nią iść. I teraz czeka gdzieś za krzakiem. -Nie. Przecież zrobiła by to podczas jej snu! Ona wie że jej tego nie powiem!-Dziewczyna usiadła łapiąc się za głowę. -Jeśli teraz pójdę ona się na mnie zabije.-Siedziała teraz skulona pod drzewem. Była sparaliżowana. Nie zrobi tego martwa. Nie sama. Jej oczy zaczęły napełniać się łzami. Uśmiechała się.
-
Przekrzywiła głowę nie zadowolona z przerwanej drzemki. Spojrzała z góry na dziewczynę lecz nic nie powiedziała. Wywiesiła ogon tak że znajdował się 10 centymetrów nad ziemią.
-
Po chwili podniosła głowę. Zauważyła puchatą lianę. Zaczęła ciężko oddychać. Ledwo zbierała myśli. ... Krzyk słychać było w całym lesie. Obiekt się poruszył Ptaki wzbiły się do lotu. Dziewczyna złapała w ręce długi ogon. Ułamki sekuny dzieliły ją od podjęcia decyzji. ... Zdesperowana Neive zaczęła gryźć ogon z całej siły.
-
Podskoczyła, syknęła i walnęła łapą w twarz dziewczyny. Czemu wszyscy dobierają się jej do ogona! I przerywają jej drzemkę! Znów syknęła i skoczyła z drzewa. Zniknęła w cieniu gąszczów.
____
Xd Jak mogłaś! Mój biedy ogonek!
-
Neive usiadła pod drzewem. Na jej twarzy nie było widać żadnego wyrazu. -Teraz wszyscy chcą to wiedzieć.
-
Biegła, przerażona. Już dawno zgubiła drogę. Zatrzymała się, nie wiedząc gdzie jest.
-
Powoli zwalniała chowając się gdzieś pomiędzy drzewami widząc obcych. Zmęczyła się, ale próbowała opanować swój oddech. Zdziwiła się trochę gdy ujrzała dziewczynę z różowymi włosami. Zainteresowana wyszła z ukrycia tak, żeby nieznajoma zauważyła ją od razu. Nie chciała jej przestraszyć, już teraz na taka wyglądała.
- Witaj. - powiedziała podnosząc jedną rękę do góry w geście przywitania. - Coś się stało? Może mogłabym ci jakoś pomóc? - dodała z przyjaznym uśmiechem.
-
Odskoczyła jakby oparzona obecnością dela seterlos.
-Czemu tu przyszłaś?- dziwna moc wydawała się przytłaczać jej ciało, czuła jak się zbliżają. Wiedziała że się śmieją, że się bawią. Ona jest tylko jednorazową zabawką, zabawką która ma nie dać się złapać. Doskonale wiedziała że nic nie może zmienić ich zamiarów.
-
Przechyliła lekko głowę. Uśmiech trochę zbladł.
- Przypadkiem. Można powiedzieć że uciekałam. - dopiero teraz zaważyła jak bardzo nieznajoma była przestraszona. Kurde, mogła zostać między tymi drzewami. Chęć poznania nowych osób jest niestety na jej nieszczęście silniejsza. To raczej oczywiste że przed kim się teraz chowała. Jak ten ktoś tu przyjdzie... nie tylko ona może oberwać.
-
Bogini znikła.
-
Zrobiła kilka szybkich kroków w stronę nieznajomej po czym ona... zniknęła. Tak po prostu. Naomi stanęła w bez ruchu przez kilka sekund. Co ona właściwie zrobiła... może to przed nią uciekała? Wyczuła że ten ktoś jest już blisko i postanowiła... "ulotnić się"? Nie wiadomo, głowa pękała jej od tabunu wściekłych pytań upominających się o natychmiastową odpowiedź. Usiadła na trawie i postanowiła odpowiedzieć na kilka z nich.